Witajcie Kochani!
Słuchawki na uszach, świeczka zapachowa się już pali i roznosi ten przepiękny zapach wanilii oraz najważniejsze, lampki nastrojowe się świecą, a to oznacza wprost idealny moment na pisanie. Ostatnie tygodnie nie były dla mnie najłatwiejsze, zobaczyłam też na własnej skórze, że nawet w raju jeden aspekt jest w stanie nam wszystko popsuć. Przez ostatnie trzy tygodnie byłam jakby cień człowieka, a wszystko za sprawą tego, że mój wymarzony kierunek nie został utworzony. Niby błahostka, ale ja to bardzo przeżyłam. Niby na zewnątrz się z tym pogodziłam, ale w środku cały czas odczuwałam pustkę i cały czas targał mną niepokój, niby życie zaczęło mi się układać, ale czegoś mi brakowało. Dzisiaj natomiast wszystko się zmieniło, bo zrobiłam bardziej dogłębny research i znalazłam inną szkołę, gdzie mają podobny kierunek. Mam przy okazji nadzieję, że te studia w pewien sposób zmobilizują mnie bardziej do prowadzenia bloga i być może będę w tym lepsza.
Oczywiście brawa dla mnie, bo nikt tak nie potrafi pisać kompletnie od czapy wstępu. Tym razem zdecydowałam się pójść w nieco bardziej odważną stronę, wiecie wyjść lekko poza schemat. Chociaż osobiście myślę, że na szczęście ta stylizacja dalej trzyma się przy dobrym smaku i nie jest wulgarna, czy jakaś nieodpowiednia.
Słuchawki na uszach, świeczka zapachowa się już pali i roznosi ten przepiękny zapach wanilii oraz najważniejsze, lampki nastrojowe się świecą, a to oznacza wprost idealny moment na pisanie. Ostatnie tygodnie nie były dla mnie najłatwiejsze, zobaczyłam też na własnej skórze, że nawet w raju jeden aspekt jest w stanie nam wszystko popsuć. Przez ostatnie trzy tygodnie byłam jakby cień człowieka, a wszystko za sprawą tego, że mój wymarzony kierunek nie został utworzony. Niby błahostka, ale ja to bardzo przeżyłam. Niby na zewnątrz się z tym pogodziłam, ale w środku cały czas odczuwałam pustkę i cały czas targał mną niepokój, niby życie zaczęło mi się układać, ale czegoś mi brakowało. Dzisiaj natomiast wszystko się zmieniło, bo zrobiłam bardziej dogłębny research i znalazłam inną szkołę, gdzie mają podobny kierunek. Mam przy okazji nadzieję, że te studia w pewien sposób zmobilizują mnie bardziej do prowadzenia bloga i być może będę w tym lepsza.
Oczywiście brawa dla mnie, bo nikt tak nie potrafi pisać kompletnie od czapy wstępu. Tym razem zdecydowałam się pójść w nieco bardziej odważną stronę, wiecie wyjść lekko poza schemat. Chociaż osobiście myślę, że na szczęście ta stylizacja dalej trzyma się przy dobrym smaku i nie jest wulgarna, czy jakaś nieodpowiednia.
Jak się ubrać z klasą?- Koronkowe stylizacje
By chuckylucky19 - poniedziałek, sierpnia 12, 2019
Witajcie Kochani!
Mam taką malutką nadzieję, że ktoś tu jeszcze zagląda i poczytuje te moje "złote myśli". Ech nie jestem dobra w dotrzymywaniu jednak słowa, miałam pisać regularnie, a wyszło no cóż, jak zwykle, jednak jak czegoś nie robisz przez dłuższą przerwę to później trudno ci do tego wrócić. Dzisiaj z początku na serio trudno mi było pozować, stanęłam przed obiektywem i nie miałam pojęcia co robić, ale cieszę się, że szybko sobie przypomniałam i zobaczyłam dzięki temu, czego mi brakowało. Siedzę teraz i piszę dla Was z bananem na twarzy. Dawno nie byłam, aż tak przejęta i usatysfakcjonowana
jak dzisiaj. Jestem zadowolona z siebie, że wreszcie pokonałam lenia i strach przed powrotem tutaj ze "starym kontentem" . Bo właściwie od stylizacji się zaczęło i nie chcę z tym skończyć. Dlatego pamiętajcie, że czasami Waszym najgorszym utrapieniem i przeszkodą jesteście Wy sami i Wasz strach. Nie pozwólcie, by strach ten powstrzymał Was od robienia tego, co kochacie. Dzisiaj mam wrażenie, że ta pasja, która myślałam, że już przepadła, nareszcie się obudziła i mam nadzieje, że zostanie na dłużej. Ok dosyć już tego mojego wstępu i zapraszam Was do dalszej części posta.
Mam taką malutką nadzieję, że ktoś tu jeszcze zagląda i poczytuje te moje "złote myśli". Ech nie jestem dobra w dotrzymywaniu jednak słowa, miałam pisać regularnie, a wyszło no cóż, jak zwykle, jednak jak czegoś nie robisz przez dłuższą przerwę to później trudno ci do tego wrócić. Dzisiaj z początku na serio trudno mi było pozować, stanęłam przed obiektywem i nie miałam pojęcia co robić, ale cieszę się, że szybko sobie przypomniałam i zobaczyłam dzięki temu, czego mi brakowało. Siedzę teraz i piszę dla Was z bananem na twarzy. Dawno nie byłam, aż tak przejęta i usatysfakcjonowana
jak dzisiaj. Jestem zadowolona z siebie, że wreszcie pokonałam lenia i strach przed powrotem tutaj ze "starym kontentem" . Bo właściwie od stylizacji się zaczęło i nie chcę z tym skończyć. Dlatego pamiętajcie, że czasami Waszym najgorszym utrapieniem i przeszkodą jesteście Wy sami i Wasz strach. Nie pozwólcie, by strach ten powstrzymał Was od robienia tego, co kochacie. Dzisiaj mam wrażenie, że ta pasja, która myślałam, że już przepadła, nareszcie się obudziła i mam nadzieje, że zostanie na dłużej. Ok dosyć już tego mojego wstępu i zapraszam Was do dalszej części posta.
Witajcie Kochani!
Dzisiaj będzie trochę wyżalania się, trochę słów prosto od serca i o tej modzie niezwiązanej tym razem z ubraniami, która nadeszła. Będzie to też mój pierwszy taki typowo wylewny post, który potraktuję w sumie jako terapię dla mnie. Mam nadzieje, że zostaniecie ze mną i przeczytacie ten post do końca.
Dzisiaj będzie trochę wyżalania się, trochę słów prosto od serca i o tej modzie niezwiązanej tym razem z ubraniami, która nadeszła. Będzie to też mój pierwszy taki typowo wylewny post, który potraktuję w sumie jako terapię dla mnie. Mam nadzieje, że zostaniecie ze mną i przeczytacie ten post do końca.
