Witajcie Kochani! W sumie powinnam się z Wami inaczej przywitać, mianowicie "Wesołych Walentynek". Oj tak nadszedł czas na najbardziej komercyjne święto, które ma swoich wrogów, jak i zwolenników. Ja je traktuje raczej z dystansem, bo lekko bez sensu jest dla mnie to, że tego jednego dnia ludzie nagle okazują sobie miłość, a przy reszcie dni są dla siebie niewidzialni. Chociaż mamy i też drugie dno, bo w to święto ludzie nabierają odwagi na wyznawanie dawno skrywanych uczuć, coś jednak ma w sobie ten dzień. Ale czym są walentynki dla mnie? Tego dowiecie się, czytając resztę posta, znajdziecie tam także mój walentynkowy niezbędnik oraz malutki room tour walentynkowy.
Witajcie Kochani! Jak widzicie po tytule, dziś będzie raczej przewaga zdjęć, bo właściwie dawno nie było takiego typowo zdjęciowego wpisu. Na laptopie mam jeszcze mnóstwo nieopublikowanych fotek z przepięknego Egiptu i aż grzechem jest się z Wami nimi nie podzielić. Przy okazji też trochę opowiem o tym czy warto lecieć do tego miejsca oraz jakie wrażenia mi się nasuwają na myśl o nim.
Witajcie Kochani! Jest prawie trzecia w nocy, a ja jakoś nie potrafię zasnąć i postanowiłam, że coś dla Was napiszę. Przed chwilą obejrzałam najbardziej wstrząsający film, jaki chyba jest. Muszę przyznać, że ładnie mi siadł wręcz na psychice, bo cały czas o nim myślę. Jest to dosyć stary film, bo mam na myśli "Requiem dla snu" , pewnie się zastanawiacie, dlaczego raczę Was jakimś odgrzewanym kotletem i rzeczywiście, gdyby nie wywarł on na mnie takiego wrażenia, to raczej nie wspomniałabym nic o nim, ale myślę, iż to jest tak wybitne dzieło, że tym razem muszę podzielić się z Wami moimi odczuciami i lekcjami, jakie mi przekazano. Więc jeżeli chcesz się dowiedzieć, o czym pokrótce jest ten film i poczytać o tym, co mnie szczególnie w nim poruszyło, to zapraszam do dalszej części posta.
Witajcie Kochani! Słuchawki na uszach, świeczka zapachowa się już pali i roznosi ten przepiękny zapach wanilii oraz najważniejsze, lampki nastrojowe się świecą, a to oznacza wprost idealny moment na pisanie. Ostatnie tygodnie nie były dla mnie najłatwiejsze, zobaczyłam też na własnej skórze, że nawet w raju jeden aspekt jest w stanie nam wszystko popsuć. Przez ostatnie trzy tygodnie byłam jakby cień człowieka, a wszystko za sprawą tego, że mój wymarzony kierunek nie został utworzony. Niby błahostka, ale ja to bardzo przeżyłam. Niby na zewnątrz się z tym pogodziłam, ale w środku cały czas odczuwałam pustkę i cały czas targał mną niepokój, niby życie zaczęło mi się układać, ale czegoś mi brakowało. Dzisiaj natomiast wszystko się zmieniło, bo zrobiłam bardziej dogłębny research i znalazłam inną szkołę, gdzie mają podobny kierunek. Mam przy okazji nadzieję, że te studia w pewien sposób zmobilizują mnie bardziej do prowadzenia bloga i być może będę w tym lepsza. Oczywiście brawa dla mnie, bo nikt tak nie potrafi pisać kompletnie od czapy wstępu. Tym razem zdecydowałam się pójść w nieco bardziej odważną stronę, wiecie wyjść lekko poza schemat. Chociaż osobiście myślę, że na szczęście ta stylizacja dalej trzyma się przy dobrym smaku i nie jest wulgarna, czy jakaś nieodpowiednia.
